Verbluffend zijn het aantal mensen met mentale klachten en mentale uitval momenteel. En alarmerend dat dit al op steeds jongere leeftijd gebeurt. In het grote gehele systeem van (jeugd)zorg en onderwijs stijgen het aantal thuiszitters, worden wachtlijsten langer en blijkt het passend onderwijs steeds minder passend.

Daarnaast zijn onderwijsprofessionals in hun opleiding nauwelijks opgeleid in de preventie van mentale uitval; sterker nog, zij behoren tot één van de doelgroepen met de meeste mentale uitvallers. Dus als ze zélf al niet weten hoe ze mentaal weerbaar moeten worden en blijven, hoe kunnen ze het dan overbrengen op hun leerlingen?

Voorkómen is beter dan genezen

Dáár moet verandering in komen.  Natuurlijk moeten we blijven oplossen, maar voorkómen is altijd beter (en vele malen goedkoper!) dan genezen.

mentaal welzijn moet hoogste prioriteit krijgen

Het moet hoogste prioriteit krijgen dat jeugdzorgmedewerkers, onderwijsprofessionals en alle specialisten die met kinderen werken in hun opleidingen worden onderricht in mentaal welzijn en hoe je daar zelf invloed op hebt.

Het afgelopen jaar heb ik mij verbaast over de stroperigheid en moeilijke bereikbaarheid van grote instanties die dit soort dingen zouden moeten oppakken. Systemen zitten op slot. Samenwerkingsverbanden, gunningen, ingewikkelde langdurige procedures, voor-ingekochte zorg en ga zo maar door.

Terwijl wachtlijsten blijven groeien en de leeftijd waarop jongeren mentale klachten ervaren steeds verder verlaagd, wordt de hulp niet adequater helaas.

En toch zou daar verandering in kunnen komen….

Ik werk nu ruim 4 jaar met de MatriXmethode; een gesprekstechniek bedacht door Ingrid Stoop waarbij ik kinderen (en volwassenen) leer hoe ze regie krijgen in hun eigen hoofd.

Mentale klachten veroorzaakt door scheidingen, trauma’s, pesten, autisme, ADHD, hoogbegaafdheid, HSP en ga zo maar door verdwijnen als sneeuw voor de zon. In eerste instantie wilde ik gewoon doorgaan met het individuele coachingswerk, maar de resultaten waren zo verbluffend snel en duurzaam dat ik besloot dat deze methode  bekendheid moest gaan krijgen in het onderwijs en de jeugdzorg.

Ik volgde een traject  bij Ingrid Stoop en ben trainer geworden in de MatriXmethode. Nu is het mijn persoonlijke missie:

“In 2025 leren alle kinderen op school hoe ze de regie krijgen over hun praktische brein.”

De MatriXmethode is een beproefde methode die al bijna dertig jaar wordt gebruikt op mensen te helpen regie te krijgen in hun eigen hoofd. De methode bestaat uit 3 componenten:

  1. rust in je hoofd krijgen door alle informatie te organiseren in een zelfbedacht systeem
  2. basiskennis zo in het hoofd organiseren dat het makkelijk kan worden teruggevonden en gekoppeld aan nieuwe informatie. (leren HOE te leren)
  3. emoties, angsten, trauma’s en mentale pijnklachten oplossen.

Iedereen is uniek

De kracht en effectiviteit van de methode ligt in het feit dat de regie van begin tot eind bij de persoon zelf ligt. Iedereen is uniek en heeft dus een eigen systeem wat werkt. En wat voor mij werkt hoeft voor jou helemaal niet handig en logisch te zijn.

Zandbakmomentjes

Een meisje van 4 stapt de zandbak in waar twee andere kinderen aan het spelen zijn. Ze vraagt of ze mee mag doen. “Nee”, is het harde antwoord, terwijl één van de kinderen boos omkijkt. Ze loopt verdrietig weg.

Een week later zitten er twee andere kinderen in diezelfde zandbak te slepen. De eerste gedachte van het meisje is: “leuk, ik ga meedoen”, alleen dan bedenkt ze zich. ‘Vorige keer zaten ze ook niet op mij te wachten, dus waarom zou het dit keer anders zijn? ‘

ze zitten toch niet op mij te wachten

Ze draait zich om met een brok in haar keel en haar negatieve verhaal is begonnen. Als volwassen vrouw mengt ze zich nog steeds niet in gesprekken op feestjes. ‘Ze zitten toch niet op mij te wachten’

Haar zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde hadden heel anders kunnen zijn als ze op jonge leeftijd had geleerd hoe ze haar zandbakmomentje had kunnen relativeren. Hoe ze haar negatieve gedachten had kunnen opruimen, en de brok in haar keel had kunnen verwijderen. Zelfs het plaatje van de boze ogen van het kind in de zandbak heeft ze nog lang onthouden. Daarop is tenslotte haar verhaal gebaseerd.

Iedereen heeft zijn eigen zandbakmomentjes. Soms hele heftige, soms milde maar de negatieve gedachten en gevoelens die daarbij horen, daar leren we niet mee om te gaan.

En dat wil ik graag veranderen. Wil jij dat ook? Help mij bij mijn missie en neem contact op.

info@matrixpointhaaglanden.nl