Hoe maken we kinderen weerbaar voor de maatschappij van de toekomst?
Top down
Het huidige onderwijs is toe aan vernieuwing. En niet zo’n beetje ook. Het stamt nog uit de tijd van vóór het digitale tijdperk, toen de maatschappij nog topdown was ingericht. Hoe hoger de opleiding, des te beter betaalde banen. Dus het doel van onderwijs was zo hoog mogelijk scoren op de gestandaardiseerde cognitieve vaardigheden. Grote klassen vol kinderen die allemaal aan de norm moeten voldoen, en wie afwijkt krijgt een stempel.
“Want de banen waarvoor wij nu onze kinderen opleiden bestaan misschien nog niet eens”.
Tijd voor verandering
Maar de samenleving verandert zo snel dat die hoge cijfers niet zoveel meer zeggen. Een diploma is weinig waard als de vaardigheden die je op school leert helemaal niet bruikbaar zijn in je baan van de toekomst. Als die baan überhaupt al bestaat? Want de banen waarvoor wij nu onze kinderen opleiden bestaan misschien nog niet eens. Tijd voor verandering dus.
Uniek
Want in het digitale tijdperk zijn alle dingen met elkaar verbonden als in een groot ecosysteem; daarin heb je meerwaarde als je uniek bent. Je ku
nt dan leren van elkaar en samen verder komen dan je alleen komt. Samen de wereld mooier maken. School moet leerlingen voorbereiden op de samenleving. Iedereen moet leren zijn eigen wereld vorm te geven. En om te gaan met de dingen die hij tegenkomt.
“We weten allemaal dat het anders moet, voor de mensheid en voor de planeet”
Innerlijk dilemma
Maar in de huidige tijd zitten we met een innerlijk dilemma. We weten allemaal dat het anders moet, voor de mensheid en voor de planeet, maar we gedragen ons nog naar de regels van vroeger. Gelukkig zijn er wel vormen van onderwijs die het kind centraal stellen en ondersteunen in hun eigen unieke ontwikkeling. Deze scholen hebben geen klassen, geen cijfers, geen examens, geen overgangsnormen etc. Daar zijn de leerkrachten coaches die motiveren, vragen stellen en ondersteunen waar nodig. Maar het kind bepaalt de route. Neemt de eigen regie in het leerproces. En raakt zo innerlijk gemotiveerd om te gaan leren.
Mentaal de weg kwijt
In de transitiefase waar de maatschappij nu in zit tussen het ‘oude’ traditionele onderwijs en het ‘nieuwe ’democratische onderwijs zijn veel mensen mentaal de weg kwijt. We weten dat we meer ons hart moeten volgen, onze talenten moeten gaan ontwikkelen maar tegelijkertijd moeten we wel voldoen aan de normen; stilzitten, luisteren, toetsen maken en overgaan. Steeds jonger ervaren daardoor kinderen stress en zelfs burn-out. Hoogbegaafden komen vanwege onbegrip
terecht in speciaal onderwijs, adhd en dyslexie verklaringen worden uitgedeeld aan de lopende band en iedereen lijkt wel hoog sensitief. Niet alleen kinderen, maar ook pubers en jong volwassenen lopen vast. Maar liefst 30 % van de studenten kampt met burn-out klachten. Om nog maar te zwijgen van de volwassenen. De druk die we onszelf opleggen en die de maatschappij ons oplegt wordt onhoudbaar groot.
“De druk die we onszelf opleggen en die de maatschappij ons oplegt wordt onhoudbaar groot.”
Hoe gaan we om met mentale obstakels?
Het zou zo mooi zijn als we konden afrekenen met alle volle hoofden, mentale blokkades, belemmerende overtuigingen, stress, faalangst en andere angsten en trauma’s die we continue oplopen door deze innerlijke tweestrijd? Zodat we ruimte krijgen om ons goed te voelen en ons potentieel te ontwikkelen.
De MatriXmethode
Precies dát is wat de MatriXmethode kan betekenen. Deze gesprekstechniek, waarbij je uit de inhoud van de problemen blijft, kan anderen helpen met de eigen regie alle nare belevingen voorgoed op te ruimen. Zodat er weer rust en overzicht ervaren wordt en men vol zelfvertrouwen de wereld tegemoet kan gaan. Alles is een strategie. Ook leren en emoties. Iedereen heeft overal zijn eigen maniertjes voor, meestal onbewust en automatisch en de meeste werken prima, maar soms zijn er strategieën die niet (meer) werken. Door middel van MatriXvragen gericht op de beleving; het zien, horen, voelen en denken kun je de ander helpen om de beleving van een naar fragment compleet te neutraliseren of zelfs indien gewenst te bekrachtigen. Zo vervang je dus een niet meer werkende strategie voor een wel werkende; compleet met de eigen regie.
Hoe mooi zou het zijn als elke opleiding standaard deze methode zou invoeren. Hoeveel volle hoofden en mentale problemen zouden dan kunnen worden opgelost of zelfs voorkómen?